vrijdag 31 december 2010
Vaste prik
Bij de tradities van Kerst en Oud-en-Nieuw horen in onze familie ook nog twee tv-programma's.
Opa en Oma kijken iedere Oudejaarsavond trouw naar 'Dinner for One' (en te zien aan de reakties onder de film zijn zij niet de enigen die zich er tevoren al op verheugen - zelf heb ik 't na tig keren wel gezien).
En in de weken voor Kerst verheug ik sinds enkele jaren op de Noorse 'adventskalender' oftewel tv-serie 'Kerst met Linus', die dan door de KRO wordt uitgezonden. Vooral het aftitelingslied vind ik erg mooi (al klinkt het nu, zo plots op Youtube, wel heel anders dan na het zien van zo'n hartverwarmende aflevering). Volgend jaar weer!
(Het gezin wat in aflevering 15 bijna uit elkaar valt - maar gelukkig komt het dankzij de kinderen allemaal weer goed. Zie youtube voor deel 1 en deel 2 het hele jaar rond. Wel even Noors leren, of anders gewoon wachten tot volgend jaar december!)
Labels:
film,
gewoon mooi,
kinderen,
muziek,
ouders,
televisie,
thuisgebeuren
woensdag 29 december 2010
Tekenende mannen: Thé Tjong-Khing
Vandaag loonde het meer dan de moeite om naar het pittoreske Enkhuizen te gaan. In het Zuiderzeemuseum was er niet alleen een tentoonstelling met werk van, maar ook een tekenworkshop met de kundige illustrator in eigen persoon: Thé Tjong-Khing. Tekenworkshop, daar gingen zoonlief en ik graag naartoe.
Na afloop was Thé Tjong-Khing zo vriendelijk om te signeren, en bij gebrek aan boek (we hebben twee boeken van Vos en Haas, maar die lagen thuis) tekende hij desgevraagd op een gewoon papier toch een grappige poes voor dochterlief (die we toevallig ook thuis hadden gelaten).
Maar daar kwamen we niet direct voor. De bedoeling was natuurlijk om zèlf de tekenpotloden te vatten. Gelukkig mochten de ouders ook meedoen (slechts vier van de pakweg dertig waagden het erop) en gelukkig was de tafel lang genoeg. Aan het eind bleek het grote voordeel van deze tafel: de bedoeling was namelijk één lange tekening, waarin over een uitgestrekt landschap allerlei dieren achter de gestolen taart aanrenden.
En hier was het eerste resultaat:
Het uiteindelijke (gedigitaliseerde) resultaat verschijnt volgende week op YouTube.
Evenals de stopmotion-filmpjes die we daarna ook mochten maken (en dat kan nog t/m 2 januari).
Met op die meterslange tekening onder meer de bijdrage van zoonlief, hierboven.
En ook ik kon het niet laten wat dierbare dieren op papier te zetten.
Na afloop was Thé Tjong-Khing zo vriendelijk om te signeren, en bij gebrek aan boek (we hebben twee boeken van Vos en Haas, maar die lagen thuis) tekende hij desgevraagd op een gewoon papier toch een grappige poes voor dochterlief (die we toevallig ook thuis hadden gelaten).
Maar daar kwamen we niet direct voor. De bedoeling was natuurlijk om zèlf de tekenpotloden te vatten. Gelukkig mochten de ouders ook meedoen (slechts vier van de pakweg dertig waagden het erop) en gelukkig was de tafel lang genoeg. Aan het eind bleek het grote voordeel van deze tafel: de bedoeling was namelijk één lange tekening, waarin over een uitgestrekt landschap allerlei dieren achter de gestolen taart aanrenden.
En hier was het eerste resultaat:
Het uiteindelijke (gedigitaliseerde) resultaat verschijnt volgende week op YouTube.
Evenals de stopmotion-filmpjes die we daarna ook mochten maken (en dat kan nog t/m 2 januari).
Met op die meterslange tekening onder meer de bijdrage van zoonlief, hierboven.
En ook ik kon het niet laten wat dierbare dieren op papier te zetten.
Abonneren op:
Posts (Atom)