Dochterlief zegt: "Mama, mag ik na het eten op de computer? Ik wil je iets laten zien."
Enige tijd later is het bord leeg, dus samen achter de pc.
Ze opent explorer.
"Het begint met wee-wee-wee-punt. Het móét met wee-wee-wee-punt."
En tikt na de 'www.' een 'g' in. Om te vervolgen: "Hoe schrijf je Goegel?"
Ik tik google.nl in. 'Die kennen we toch al, zij toch ook?' denk ik verbaasd. Maar o.k.
En dan gaat ze: "Nu moet je op Maps", en tikt vervolgens, letter voor letter, onze plaatsnaam in. Klikt op de rode plaatsaanduiding en vervolgens 'streetview'.
Mijn ogen rollen uit de kassen van verbazing. Geen nickelodeon of onlineklas.nl, geen enkel internetspelletje. Maar Topografie ten top.
"Waar heb je dát nou geleerd?" vraag ik. "Op school", is het antwoord.
Ze moet via google-maps en de plaatsnaam haar eigen huis vinden. Nee, en niet de straatnaam intikken.
Op school, onze zes-jarige derdegroeper, nú al de ingenieuze internetprogramma's aan 't leren... O.k. ze zit in de middenbouw, dus samen met vierde- en vijfdegroepers. Maar, om in oud-Nederlands te spreken, ze is toch echt nog leerling van de 1e klas lagere school.
Zoo ging het in ónze tijd toch wel heel anders.
(Uiteindelijk had ze het grootste plezier met het poppetje rechtsonder, dat gaat zweven als het niet direkt een streetview-plek vindt.)
