Broccolihut

Eva wees me op een heel grappige foto op internet. Alleen zat er natuurlijk copyright op, dus wat kun je anders doen dan 'm gewoon natekenen.



Het originele ontwerp (en foto) is gemaakt door Brock Davis, een kunstenaar / ontwerper / muzikant uit Minneapolis. De èchte Broccoli House vind je op zijn Flickr fotostroom.
Zo'n goed idee. Ook bij ons thuis is het maken van een boomhut wat lastig, bij gebrek aan boom en tuin, dus dan moet je wel alternatieven bedenken.

Meer grappige ontwerpen van Brock Davis vind je in zijn digitale fotoalbum.
Meer informatie en nog meer kunstwerken op zijn website. Daar trof ik ook dit prachtig stuk gelinieerd papier aan, met de titel 'Rules':

Envelopes - Harriet Russell

In 1998 begon Harriet Russell, destijds student aan de Glasgow School of Art, met het versturen van enveloppen naar zichzelf, later ook naar familie en bekenden. Met het adres wel heel bijzonder weergegeven!
Van de 130 verstuurde enveloppen kwamen er maar liefst 120 aan, en 75 ervan zijn te zien in het boek 'Envelopes - A puzzling journey through the Royal Mail'. Een aanrader voor iedere post- en mail art liefhebber!

Hieronder een greep uit de geweldige vondsten. Die dikwijls een flinke uitdaging betekenden voor de postmedewerkers, en dankzij hun noeste arbeid kwamen de enveloppen op het juiste adres. Al dan niet voorzien van de trotse woorden 'Solved by Glasgow mail centre' op de achterkant.



Een inspirerend boek!
Meer over en van Harriet Russell kun je lezen op haar website en op haar blog. Saillant detail is dat haar over-over-grootvader Henry Ponsonby - privé-secretaris van koningin Victoria - ook enveloppen versierde, lees meer over hem en zijn achter-achter-kleindochter in dit artikel.

Spelen aan 't strand

Heerlijk muziekmaken in de avondzon (of zou het 't ochtendgloren zijn?!).



En mooie toepasselijke postzegels.
Moltes grácies, Eva!!

Aan de slag!

Vorig jaar ontving ik bovenstaande ansichtkaart van Eva, gemaakt van het doosje van een van mijn favoriete voorwerpen: kleurpotloden!
Waarvan de doosjes, pakjes etc. natuurlijk ook tot mijn favorieten behoren.

Alpino is een Spaans merk, en uit Eva's schrijven maak ik op dat het voor Spaanse schoolkinderen net zo vertrouwd is als voor ons Bruynzeel. Wie kent het niet, "Bruynzeel Schoolpotlood"?!
Hoewel... tegenwoordig is het bij de schoolkinderen Stabilo wat de klok slaat (en dan eerder de stiften dan kleurpotloden), en Bruynzeel wordt inmiddels stukje bij beetje opgeslokt door het Japanse Sakura.

Terug naar Alpino:



Wat schetst mijn verbazing toen ik onlangs een zilverkleurig pakje in de bus kreeg: niet alleen het doosje, maar de complete inhoud - mooie 'metallic' kleurpotloden - was meegestuurd! Heerlijk!



Met een handige lijst erbij (van Pikaland.com), en de terechte opmerking van Eva: het probleem is niet wát te tekenen, maar wannéér!



Aan de slag, dus.
Moltes grácies, Eva!!

Lang(s d)e weg

Bordjes om het autoleed op lange langzaam-rijden-trajecten te verzachten / op te leuken. Ik heb ze elders nog nooit gezien.
Gespot langs de A9 richting Alkmaar.



Hier de laatste loodjes.

Maak er kaarten van - Recycle into cards!

Ja, we hebben iets met smurfen.
En daarnaast delen we ook het plezier van het hergebruiken van papier en zo.

Deze Luie Smurf siert het prijsetiket van een Spaans hoofdkussen. Nu gepromoveerd tot ansichtkaart!



Van Eva ontving ik dezelfde dag ook deze mooie Chinese brievenbussen-kaart.
Ooit was deze kaart de kaft van een notitieboek.
Nu heeft-ie er een halve wereldreis op zitten: afkomstig uit China, in Parijs gekocht, en nu via Spanje in Nederland terechtgekomen!



(En vroeg ik me af: op deze postzegel, de dame links op het bord rechts, is zij nu niet zo'n beetje een zeemeermin?)



Moltes gràcies, Eva!

Instructies

Een jaar na dato was er op dezelfde plaats weer dezelfde verzamelaarsmarkt.
Van vorig jaar heb ik nog altijd een voorraadje, dus ik beperkte me dit keer tot een drietal kaarten.
Eén daarvan is deze mooie, scherpe, oude foto van 't Kolkje in Amsterdam.



Van wanneer deze kaart is zullen we nooit weten, helaas was de postzegel met stempeldatum al naar elders vertrokken.
Saillant detail is dat deze kaart het stempel 'Verzend per luchtpost' kreeg. Van Amsterdam naar Rotterdam.

't Leuke is dat ook toen al kaarten werden gerecycled. Zou mejuffrouw Smit het erg gevonden hebben dat Maarten doorgestreept is, voor deze boodschap?



Op mijn beurt gebruik ik de kaart ook weer 'her'. Er is vast wel iemand die ik er een plezier mee kan doen.