En ja,
nu is het zover:
Ik had nog heel wat guldenpostzegels liggen. Vroeger op het
postkantoor gekocht en bewaard, maar ook nieuw bij mijn
postzegeldealer besteld.
Hartstikke nuttig waren ze, deze guldenpostzegels. Voor postcrossing, voor mail art, voor privépost. Altijd leuk om te proberen zo goed mogelijk, bij de ontvanger passende, postzegels te vinden. En met die veelheid van plaatjes, plus het feit dat je er meer dan één moest plakken om de juiste frankeerwaarde bij elkaar te krijgen, lukte dat vaak best aardig.
Deze verstuurde ik in mei van dit jaar:
En deze in juli:
En toen werd het oktober, met 1 november dreigend dichtbij in zicht.
Daarom nog eens extra
postcrossing adressen opgevraagd, achterstallige mail art beantwoord, eindelijk eens het ansichtkaartenboekje naar Rebecca en de egelposter naar Laurel in Amerika gestuurd. Verder mijn 'vaste' postvrienden overspoeld met kaarten.
Dus ik plakte de afgelopen twee weken deze postzegels:
En deze:
M'n huisgenoten hadden geen kind aan mij. Zoonlief kon ongebreideld chatten en instagrammen met z'n vrienden, dochter bleef ongestoord uren achter de computer Moviestarplaneten en Minecraften, en manlief zocht zijn heil maar elders. En dat allemaal terwijl ik kaarten uitzocht en volschreef, en deze postzegels plakte:
Met inmiddels rode koontjes, hoge bloeddruk en al dat soort dingen meer, want de tijd begon flink te dringen, bevestigde ik ook deze aan de enveloppen en kaarten voor hun wereldreis. Zulke leuke plaatjes.
Fijn, ook, de wetenschap dat er aan de andere kant van de wereld zelfs een liefhebber blij gemaakt zou worden met 4 Nederlandse
CEPT zegels:
En
deze (drie keer raden
naar wie deze op de bus ging):
En nog meer kaarten, brieven, met deze:
En dan heb ik ze nog niet eens allemaal ingescand. Hopelijk bereiken de
Europa-koe en de
Schotse Hooglander hun
eindbestemming goed, en ook al de andere postzegels.
(Morgen ga ik natuurlijk nog één kaart sturen met guldenpostzegels, eens kijken of het postbedrijf coulant is.)
