Hoewel ik niet zo heel veel met het koninklijk huis heb - het zit me nog steeds dwars hoe Maurits van Oranje omging met andersdenkenden zoals Johan van Oldebarneveldt en Hugo de Groot - is de hedendaagse Oranjegekte ook wel weer een leuke, gezellige Nederlandse folklore.
Ook de commercie doet er volop aan mee. Tot mijn verbazing had mijn favoriete boekwinkel, wiens medewerkers doorgaans nuchter zijn, oranje inpakpapier. Mèt kroon.
Maar ook ik kon het niet laten wat oranje dingen mee naar huis te nemen. Vreemd genoeg denk ik bij het zien van oranje dingen ook vaak aan postvriendin Eva (hoe zou dat nu komen? :-).
De supermarkt had ineens een intrigerend soeppakket in de schappen.
Niet zozeer de oranje kleur, maar het feit dat er tussen de wortels, rozemarijn en paprika een sinaasappel zat, maakte mij nieuwsgierig. Wortelsoep met sinaasappel had ik nog nooit gezien, laat staan geproefd.
Zodoende braaf twee euro negenennegentig neergeteld, en thuis snel die soep gemaakt.
Alleen de laatste fase, 'pureer de soep met een staafmixer' sloeg ik over, want ik hou wel van stukjes in de soep. En hij smaakt goed!
Toch blijf ik nieuwsgierig, ook anno 2013 bestaat censuur. Wat zou er onder die, zo keurig aangebrachte, zwarte viltstiftstrepen staan?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten