Ineens bevonden we ons, net als zij, bij de Jaarbeurs: Legoworld.
Dochterlief had de plaatselijke voorronde gewonnen voor het Nederlands Kampioenschap Legobouwen en was nu Finalist. Met bijpassend t-shirt en twee vrijkaartjes ('relatiekaarten'!) togen we naar Utrecht.
Ook de TV was aanwezig.
En wat een walhalla voor Lego-fans, zóveel legoblokjes!!
't Is maar goed dat wij, ouders, door middel van dranghekken ver op afstand werden gehouden. Anders hadden we volop meegebouwd (gelukkig kon ik het later op een andere plek compenseren, waar ik een cavia heb gebouwd).
De drie hoofdprijzen gingen aan haar neus voorbij, maar goed, wat wil je, met meer dan vijftig finalisten in haar leeftijdscategorie. En de jury had terecht de hoofdprijzen toegekend aan iemand die een prachtige toren op een berg had gemaakt, aan iemand die een schitterende ooievaar (zeemeeuw) had gebouwd, die je op het zoekplaatje hierboven ziet, en aan iemand met een ingenieuze zweefmolen.
En ik ben natuurlijk supertrots op háár bouwsel, mijn favoriet: een vuurtoren, met bijgebouw en mensen die iets onduidelijks dragen.
Dochter kwam thuis met een leuke troostprijs, en ik met een zak vol losse legoblokjes in moeilijk-te-krijgen kleuren (turquoise, oranje, bruin en paars, plus een postbode-op-een-fiets - ik geef toe, ik kon het niet laten). Moe en voldaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten