Dag, boek!..

We wonen echt te krap. Uitzicht op een grotere woning is er op dit moment niet. Dus: opruimen geblazen.
Dat betekent dat ik ook boeken de deur uit doe. Als boekenliefhebber heb ik er in de loop van jaren heel wat in huis gehaald. Maar ik merkte in de loop van diezelfde jaren dat er gewoon nooit genoeg tijd is om alles te lezen. Veel boeken gaf ik dan ook weg aan de school, voor de jaarlijkse boekenmarkt in oktober (die ik altijd mee-organiseer). Maar veel boeken zijn in feite nog nieuw, dus eindelijk opende ik maar eens een verkoopaccount op de bekende ronde internetwinkel.

Van sommige boeken is het gemakkelijk afscheid nemen, omdat ik ook al afscheid heb genomen van de periode waarin ik ze kocht. Bij andere boeken is het afscheid moeilijker, omdat ik ook afscheid heb moeten nemen van de periode waarin ik ze kocht (!). Eén zo'n boek is bijvoorbeeld 'Kroniek van het Vuur' van Eduardo Galeano, over de geschiedenis van Latijns-Amerika. Aan de voorafgaande vragen van de koper te zien, denk ik dat het boek in goede handen is. Gelukkig. En het feit dat ik nog een ander boek van Galeano in de kast heb staan (een heel wat dunner exemplaar, 'n verhalenbundel), maakte het afscheid ook wat lichter.

Een boek dat wel nog actueel is in huize Heleen, maar toch ook de deur uit gaat, is dit boek over breien en haken. Te koop gezet omdat ik geen tijd en geduld heb om grotere dieren te breien/haken, en omdat de te breien/haken knuffels uit dit boek niet allemaal door de brievenbus passen.



Als post-liefhebber en mail artist kan ik het soms toch niet laten om iets aan de verkochte boeken toe te voegen. Zo tekende ik de beginregel van Wals opus 34 nr 2 van Chopin op de envelop die het boek bevatte over Antilliaanse muzikanten en Chopin. En maakte ik een moestuin van de naam van de ontvanger van het boekje over moestuinieren, een basisschool in Zuid-Holland.

Geïnspireerd door dit Lievelingsknuffels-breien-haken-boek punnikte ik een per post verstuurbaar insect, dat ik graag aan de bestelling toevoegde. Ben benieuwd naar het gezicht van de ontvanger als ze dit uitpakt (al kom je daar nooit achter, natuurlijk).