Komkommertijd

De Superdierenplaatjesactie is inmiddels afgelopen, maar de plaatjes circuleren nog altijd her en der rond. Ook op het werk, waar ik zo af en toe een stapeltje in ontvangst mocht nemen (vanmorgen nog), en in de afgelopen weken geleerd heb wie van de collega's bij de grootkruidenier inkoopt, en wanneer, en wie voor hun kind(eren) spaart of juist - verrassend - voor een eigen verzameling. Hoe dan ook leidt dit superdierenplaatjessparen tot mooie samenwerkingsverbanden en nieuwe collegiale contacten.

Hier thuis heeft dochterlief haar album inmiddels vol. Zoonlief wacht alleen nog op de rosse grutto (die ik wel van een collega kreeg, maar waar heb ik 'm geláten?). En zelf heb ik zo'n superdieren-verzamelkistje waarin ik míjn stapeltje bewaar. Want leuk zijn ze wel, die kaartjes. En leerzaam. Vraag een schoolkind maar eens hoe oud de Noordkromp wordt, en je krijgt 't juiste antwoord nog ook, in plaats van een niet-begrijpende blik van 'wat is dát nu weer?'!

Soms gaat de plaatjeskennis wel eens te ver.
Zo stond er onlangs voor 't eerst eens braadworst op het menu.
Dochterlief hoogst verbaasd: 'Sinds wanneer eten we zeekomkommer??'