Haas

In een Hollandsche kinderboerderij.

Gunder even Hier!

Ik dacht dat het fan-schap ver achter mij lag, maar ik weet inmiddels dat je ook na je veertigste zó enthousiast over een muziekmakend iemand kan zijn dat je jezelf wel 'fan' móét noemen.
Nee, niet met gegil ofzo, dat had ik vroeger al niet, niet bij Sonic Youth, en zelfs niet bij bands als Dinosaur JR, Throwing Muses en de Pixies toen ik die van dichtbij ontmoette voor een interview met onze lokale radio.
Maar gewoon, tja, hoe zullen we het noemen. Een grote genegenheid voor de muziek (Engelstalige teksten verstond ik in mijn jeugdige fanschap zelden), en in geval van Daniël Lohues daarbij ook nog eens voor de prachtige teksten, waarover ik hier al eerder schreef. En naast genegenheid ook de aandrang om m'n eigen gitaar ter hand nemen, in een poging de mooiste liedjes na te zingen & spelen. Maar goed, voor dat laatste ontbreekt er op 't moment de tijd. Dus we houden het bij luisteren, zingen, en genieten!

En genieten, dat deden we!
Daniël Lohues is op tournee, met zijn nieuwe cd en programma Gunder. Vergezeld door zijn muzikale vrienden Bernard Gepken, tokkelend op gitaar, mandoline en banjo, en Guus Strijbosch, plukkend aan de contrabas, deed hij tot mijn vreugde ook onze woonplaats aan.

Zoonlief vindt het nummer 'Alles kan ja' prachtig, dus ik kocht ook een kaartje voor hem. Omdat zoonlief meeging, wilde dochterlief er per se ook bij zijn. En toen ik voor hen en mij een kaartje had, dacht ik er ineens aan om manlief ook maar mee te nemen. Gelukkig was er voor hem ook nog wel plek, in de verder heel volle schouwburg.
Op een ander meisje met haar vader na, waren we de enigen met kinderen. Gek eigenlijk, want zulke muzikale uitstapjes horen toch gewoon bij de opvoeding?
(Gelukkig zaten we op het balkon, want het programma duurde verrassend lang, van acht tot elf, zodat de kinderen rond half elf gerust en ongezien op hun stoel daarboven in slaap konden vallen.)

Lohues blijkt niet alleen zanger, multi-muzikant en componist te zijn, maar toonde zich met zijn anecdotes tussen de nummers door ook een geweldig entertainer, die het hele publiek goed wist te boeien. Met grappige verhalen, en serieuzer onderwerpen.
Het meegebrachte woordenboek Drents-Nederlands bleek niet nodig, alles was best goed te verstaan (al heb ik het aan mijn tijd in Overijssel te danken dat ik weet dat 'hier kom ik weg' 'hier kom ik vandaan' betekent en niet 'hier moet ik weg' zoals de meesten om me heen dachten). En enkele zeer on-hollandse woorden legde hij gewoon uit.
In de pauze keken we nog even of 't woordenboek wel klopte, en ja (buus = broekzak, snakken/snakker = opscheppen/opschepper). Zo'n woordenboek is trouwens ook altijd leuk om elkaar woorden te laten raden, wat we in de pauze dan ook grif deden.

Vond ik 'Hout moet' onovertrefbaar, met 'Gunder' heeft Daniël Lohues c.s. toch weer net zo'n prachtwerk neergezet. Met een van mijn nieuwe favorieten, wat ik continu in m'n hoofd heb. En saillant: terwijl ik het een troostrijk lied vind, zó mooi dat ze het, als de tijd daar is, wel op mijn begrafenis mogen draaien, vertelde Daniël Lohues in de aankondiging van dit lied over het sterfbed van een dierbare. 'Komp wel, 't komp wel goed, hoop stärft 't lest'. Mooi.

Sint Jordi's dag (2)

Het is 23 april!
Dat betekent: de Dag van de Roos, de Dag van het Boek, èn Sint Jordi's Dag!
Deze mooie 'visual poetry', met een gedicht over de Roos en de Gessamí, oftewel Jasmijn, ontving ik per express-mail van Eva.

Moltes gràcies, Eva! (Quins llibres t'han donat i rebut? :-) )

"Veranderingen in uw post"

Ik had er al over gehoord, het stond er aan te komen. Al is het volgens mij al maanden geleden ingevoerd, gezien mijn lege brievenbus, al maandenlang, op maandag. En dat terwijl ik voorheen altijd op deze dag werd verblijd met zowat al mijn post uit buitenland.

Nu dus officieel, zo lees ik in bovenstaand bericht (ontvangen in mijn emailbox). Hoeveel postbodes hun baan zou het gekost hebben?

Natuurlijk bij deze een pleidooi om weer meer brieven en kaarten per 'gewone' post te sturen en de email alleen te gebruiken voor haast-post. Gelegenheden genoeg! Zie hier en hier en vele andere mogelijkheden zoals hier en hier. Naast - niet te vergeten! - je eigen familie, collega's, buren, vrienden. (En nee, ik heb geen aandelen, in geen enkel postbedrijf :-)

Bij 'lees meer' niet op het plaatje klikken maar hier.
Het antwoord op de vraag 'Wanneer komt de post die ik wil versturen aan?' is voor mij maar moeilijk te geloven (zie boven), maar 't zou mooi zijn: 'Alle post uit de brievenbussen bezorgen we de volgende dag en 6 dagen per week.'

Kargo Kids

Gister kwamen wijzelf 1 april verrassend goed door.
De kinderen hadden al dagenlang wilde plannen om ons ouders beet te nemen. Maar uiteindelijk bleef het bij één geslaagde grap ('mama, je veter zit los', ik kijken terwijl ik altijd veterloze stappers aanheb) en een niet-ingetrapte grap ('mama, er zit een enge vlieg in je haar').
En een grap die geen grap was - manlief, wijzend naar een hoge boomtop: 'Kijk, daar zit een specht'. En ja, na eerst weghonen, vervolgens lang twijfelend turen, zag ik ineens ècht een grote bonte specht metershoog in de betreffende boom. Die even later wegvloog, een primeur want ik had nog nooit eerder een vliegende specht gezien!
In alle drukte was ik vergeten een goede grap terug te bedenken, dus ook de kinderen hadden maar weinig 1-april last.

Ook in het buitenland is 'April fools day' een begrip.

Deze, van de Canadese luchtvaartmaatschappij WestJet, vond ik wel 'n hele goeie. Zowel in het Engels als in het Frans.
Ongetwijfeld een wens van veel reizigers, en ook een stiekeme wens van uitgeputte oververmoeide ouders zelf. En aangezien de kinderen deze vip-behandeling ook met plezier te lijken ondergaan (ik stel me zo voor dat er in het vrachtruim een speelparadijs is ingericht), is het idee wel een uitwerking waard. De Kargo Kids, 'to create a serene travel experience'. Welke luchtvaartmaatschappij neemt het voortouw?!

Toerist in eigen land

Toevallig waren we in de buurt, dus we reden maar even door. Naar de Keukenhof, die is weer open!

Naast de bekende bloembollen / bolbloemen door het gehele park heen, waren er in het paviljoen van het thema - Polen, dit jaar - twee van mijn favoriete plantaardigen.
'Bomen', geïnspireerd door het Poolse oerbos. En tot mijn verrassing - en met name tot vreugde van mijn reukorgaan - m'n favoriete bloemen: Fresia's!



Er was ook een wedstrijdje aan verbonden: als publiek kon je kiezen welke vijf fresiae je het mooiste vond.
Op de muur achter de kandidaten stonden allerlei toepasselijke woorden. Maar ook een woord dat ik voor alle zekerheid thuis nog even in het Franse en Engelse woordenboek nazocht. En ja, men bedoelde het blijkbaar toch echt: ook paddenstoelen horen in het rijtje 'talent', 'best', 'greatest' en 'winner' thuis.





Al met al heerlijk genoten van de bloemenpracht, van de tuinarchitectuur en kunstwerken (o.a. één kangeroestoel), van de frisse lentezon, van de Groningse molen met uitzicht op echte bollenvelden, van de collega-toeristen uit alle windstreken, van een koffie-verkeerd en een hapje.
En ook van oog- en oorstrelende Nederlandse volksdansoptredens, door Mie Katoen uit Tilburg en Pieremachochel uit Utrecht.