De tweede email die ik moest ver-snailmailen was een lieve. Tenminste, ik denk dat de aanvrager in het ..... gedeelte iets van 'love' bedoelt en niet 'hate'.
Aan de snailmail-vrijwilliger (mij) was het om te bedenken hoe dat ene woord was weggevallen. De aanvrager suggereerde een inktvlek, een monster dat een gat uit het papier had gegeten, of 'zie maar, be creative'.
Na een halve dag andere dingen te hebben gedaan, en intussen mijn hersenen laten werken, wist ik het ineens: een rups natuurlijk. Van de Koninginnepage.
Op de laatste bladzijde de uitgekomen vlinder getekend, met in haar buik verstopt... het woord.
woensdag 11 november 2015
dinsdag 10 november 2015
Snail Mail my Email (1)
Ik kende het boek toevallig al. Iemand op instagram maakte mij enthousiast om mee te doen. Vrijwillig brieven schrijven en versturen voor 'Snail Mail My Email'. Het project is deze week weer van start gegaan. 'Weer,' want men blijkt het al voor het vijfde jaar te organiseren!
Na aanmelding en wachten tot de start op 9 november (wat in Nederlandse tijd 10 november 's morgens in alle vroegte bleek te zijn) ontving ik mijn eerste email.
Vol goede moed begon ik te lezen.
Oei.
Ik had op allerlei leuke te-snail-mailen-emails gerekend, maar niet op een die mijn geweten zou doen opspelen.
In hoeverre kun je je laten gebruiken door ouders van een vier-, bijna vijf-jarig kind, om namens de kerstman een teer kinderzieltje dreigend manipulatief te bespelen?
Ik vroeg mijn eigen kinderen om raad. We wisselden herinneringen aan Sinterklaas uit.
'Schrijf gewoon dat het jongetje ná de kerst weer ondeugend mag zijn', zeiden zoon van veertien en dochter van elf. En nog wat tips gaven ze.
Maar hoe die te verwerken in de brief. Ik denk niet dat ik het kon maken van de tekst af te wijken.
Gelukkig brengt de artistieke vrijheid uitkomst. Carter-van-vier (bijna vijf) moet dan van de Kerstman wel naar zijn ouders luisteren. Maar zijn ouders ook naar hem!
En hoe te verklaren dat de brief uit Nederland, met Nederlandse postzegels is verstuurd?
Gewoon, dat gebeurt, als de Amerikaanse Santa met de Nederlandse Sint (die zaterdag weer in 't land is) zijn jaarlijkse vergadering houdt.
P.S. ik ontving zonet een nieuwe 'Snail Mail My Email Letter Request', en dat is wel een hele leuke! Wordt vervolgd...
Na aanmelding en wachten tot de start op 9 november (wat in Nederlandse tijd 10 november 's morgens in alle vroegte bleek te zijn) ontving ik mijn eerste email.
Vol goede moed begon ik te lezen.
Oei.
Ik had op allerlei leuke te-snail-mailen-emails gerekend, maar niet op een die mijn geweten zou doen opspelen.
In hoeverre kun je je laten gebruiken door ouders van een vier-, bijna vijf-jarig kind, om namens de kerstman een teer kinderzieltje dreigend manipulatief te bespelen?
Ik vroeg mijn eigen kinderen om raad. We wisselden herinneringen aan Sinterklaas uit.
'Schrijf gewoon dat het jongetje ná de kerst weer ondeugend mag zijn', zeiden zoon van veertien en dochter van elf. En nog wat tips gaven ze.
Maar hoe die te verwerken in de brief. Ik denk niet dat ik het kon maken van de tekst af te wijken.
Gelukkig brengt de artistieke vrijheid uitkomst. Carter-van-vier (bijna vijf) moet dan van de Kerstman wel naar zijn ouders luisteren. Maar zijn ouders ook naar hem!
En hoe te verklaren dat de brief uit Nederland, met Nederlandse postzegels is verstuurd?
Gewoon, dat gebeurt, als de Amerikaanse Santa met de Nederlandse Sint (die zaterdag weer in 't land is) zijn jaarlijkse vergadering houdt.
P.S. ik ontving zonet een nieuwe 'Snail Mail My Email Letter Request', en dat is wel een hele leuke! Wordt vervolgd...
maandag 14 september 2015
zondag 24 mei 2015
topzanger
Gister moesten we bij het plein bij station Bijlmer Arena in Amsterdam zijn. Het was er ongelooflijk druk. Mensen stroomden van alle kanten toe. Daar moest iets groots staan te gebeuren.
De stroom mensen ging maar door. Je kon zowat over de hoofden lopen. Waar zouden ze voor komen?
Op weg naar muziek, natuurlijk.
In de bekende electronicawinkel aan het plein kwamen we hem tegen. Hij hield een mini-optreden! Kenny B., de sympathieke Surinaams-Nederlands-Frans zingende zanger, bekend van het in veel Nederlandse talen vertaalde 'Parijs'.
Na afloop was er de gelegenheid voor een foto, praatje en signeerde Kenny cd's.
Ik kocht ook een cd voor een heel sympathieke collega. Mijn enthousiasme over deze collegiale topcollega vertaalde zich zo te zien ook in de boodschap op de cd..
Hoe dan ook: een leuke middag gehad. Dank, organisatoren, dank Kenny!
Labels:
Bijlmer,
collega,
gewoon leuk,
gewoon mooi,
handtekening,
Kenneth Bron,
Kenny B,
muziek,
station,
zingende mannen
maandag 16 maart 2015
Met boeken treinen
Ieder jaar kijken boeken- en treinliefhebbers (ik!) weer uit naar maart. Naar die zondag, midden in de Boekenweek, wanneer je met het boekenweekgeschenk als treinkaart in je favoriete vervoersmiddel het land kan doorkruisen.
Even was het spannend, met die huidige poortjes: zou je alle treinstations wel in of uit kunnen komen?
Maar de achterkant van het boekenweekgeschenk bleek van een QR-achtige code voorzien te zijn. Daarmee gingen de poortjes feilloos open.
De heenreis zou vier uur duren. Dat wisten we toen nog niet. En dat maakte ook niet uit, we hadden genoeg bij ons om ons onderweg te vermaken.
In een van de Intercity's werden we verrast toen een vriendelijk en vrolijk uitziende vrouw ons, passagiers, vroeg of we het goed vonden als zij ons iets zou voorlezen.
Daar zeiden we geen 'nee' tegen. Ik realiseerde me dat het eeuwen geleden is dat iemand míj eens voorlas...
Voorgelezen worden is fijn.
De vertelster was Yara March. Ze las een spannend stuk voor uit haar nieuwste boek 'Tango met een knal'.
Nèt toen het spannendste stukje kwam, deed ze glimlachend het boek dicht, bedankte ons, en wij haar, en ging om elders in de trein verder voor te lezen.
Leuk, zo'n korte, verrassende ontmoeting.
Tegen vier uur kwamen we in Groningen aan. Vanaf het station, daar rechts achter, vond ik nog het gebouw van PostNL, dus ik kon het niet laten om wat foto's te maken. Ook van treinen, trouwens, en van het springlevende Peerd met ome Loeks aan de voorkant van het markante stationsgebouw.
Even later, drie kwartier vóór sluitingstijd, bereikten we onze eigenlijke bestemming: het Nederlands Stripmuseum.
De moeite waard, een leuk museum. Leuk ook om onze stripheldvrienden eens te ontmoeten.
Ik kocht een boekje over Stripfies - selfies in de strip.
En na een heerlijke vegetarische lasagna gegeten te hebben in een Italiaans restaurant in de buurt, gingen we weer huiswaarts. Moe maar voldaan.
dinsdag 10 maart 2015
Zwitsers precies
Altijd leuk om onderweg de opschriften van vrachtwagens te bekijken.
Hier een duidelijke boodschap. Zwitserse precisie, een garantie voor succes. Toch?
Maar dan blijkt de vrachtwagen net even sneller dan je eigen ijzeren paard. En zie je de achterkant. Precisie?
De lading... 't Past niet!..
(En is nog Hollands, ook!)
Hier een duidelijke boodschap. Zwitserse precisie, een garantie voor succes. Toch?
Maar dan blijkt de vrachtwagen net even sneller dan je eigen ijzeren paard. En zie je de achterkant. Precisie?
De lading... 't Past niet!..
(En is nog Hollands, ook!)
maandag 9 maart 2015
RVS, niet verroest
Het logo ken ik beter dan wat het inhield. De man, vrouw, hond, paraplu. Van de Rotterdam Verzekeringen Sociëteiten, dat in 1838 werd opgericht als begrafenisfonds ‘Tot aller welzijn’.
Vanaf 1898, toen het bedrijf zich inmiddels ook bezighield met ziekenfondsen en levensverzekeringen, werd het RVS, en dat is het gebleven.
Totdat het ophield.
Maar behalve in herinnering, is er zo nu en dan nog wel eens een spoor van de RVS te ontwaren.
Vanaf 1898, toen het bedrijf zich inmiddels ook bezighield met ziekenfondsen en levensverzekeringen, werd het RVS, en dat is het gebleven.
Totdat het ophield.
Maar behalve in herinnering, is er zo nu en dan nog wel eens een spoor van de RVS te ontwaren.
Abonneren op:
Posts (Atom)